چه غریبانه احساس میمیرد.تومرگش را حس نمیکنی.
اینقدر درگیر روزمرگی وحل کردن مشکلات هستی که رفته رفته موهایت
سفید شده و مقصر همه آن سفید شدن،مرگ احساس است.
احساسی که پایه اصلی آن عهد آسمانی بود.
آنجا که برای یکدیگر میمردید وامروز هدف تخریب یکدیگر هستید!
آینجا چه خبر شده؟
کو آن قلب عاشق ومهربان؟
کجاست آن آغوش گرم ؟
چرا آن گرمی احساس جای خود را به کسی داده که نامش در شناسنامه نیست؟
آن قلب مهربان را دراین دوره آموزشی پیداکن…
آرزوی من خوشبختی بی نهایت توست.
منتظر نظرات خوب شما و سوالات ارزشمندتان در صفحه محصول سایت هستم.
شمارا به عظمت قدرت وجودتان میسپارم.
ابوذر یعقوبی